คิดอย่างบัณฑิต
อยากตาย ไม่อยากฟื้น
โดย ศจ.บัณฑิต ดาแว่น
ท่ามกลางปัญหาชีวิต ปัญหาสุขภาพ ปัญหาครอบครัว ปัญหาเศรษฐกิจ
ปัญหาการเมืองและสังคม ที่ประเดประดังเข้ามา อาจทำให้ใครต่อใครเกิดอาการ กลืนไม่เข้า
คายไม่ออก หวานอม ขมกลืน บางคนอาจ อยากหลับแบบไม่ยอมตื่น จะได้ไม่ต้องมารับรู้ปัญหา
บางคนอาจเลยไปถึง อยากตายให้รู้แล้วรู้รอดไป โดยไม่ต้องมีอะไรมาทำให้ฟื้นคืนขึ้นมาอีก
จะได้สิ้นสุดกันเสียทีชีวิตนี้ !
อาการเช่นนี้กำลังเกิดขึ้นกับคุณหรือไม่
? หากคุณกำลังเผชิญกับสภาวะดังกล่าวอยู่ ขอบอกให้รู้ว่า "พระเยซูคริสต์ช่วยคุณได้" !
พระเยซู
เป็นพระเจ้าที่เสด็จลงมาเกิดเป็นมนุษย์ จากสวรรค์สูงสุด
ลงมายังที่ต่ำที่สุดบนแผ่นดินโลก จากเจ้าของสวรรค์ ลงมาเป็นเยี่ยงทาสในแดนมนุษย์ จากองค์บริสุทธิ์ มาถูกมนุษย์บาปหนาใส่ร้าย
จนต้องกลายเป็นแพะรับบาป แต่เป็นทราบกันทั่วแล้วว่า สุดท้ายพระเยซู คือ "ผู้ชนะ" ทรงชนะเหนือ ความตาย ความบาป ความเจ็บปวดรวดร้าวในชีวิต เพราะทรงเป็น "พระคริสต์" ผู้ถูกเจิมตั้งไว้ให้เป็น
พระผู้ช่วยให้รอดบาปของมวลมนุษย์ (มธ.1.21-22) ตามพระประสงค์ของพระบิดาเจ้า
"วันศุกร์ประเสริฐ"
เป็นวันที่คริสตชนทั่วโลกระลึกถึงการวายพระชนม์ของพระเยซูคริสต์
และ เช้าวันอาทิตย์แห่ง "วันอิสเตอร์" คือวันที่ยืนยันว่าทรงเป็นพระเจ้า
ผู้มีชัยเหนือความตาย และหลังจากนั้นไม่ต้องวายพระชนม์อีกต่อไป ทรงเป็นอยู่อย่างเนืองนิตย์ ดำรงชีวิตนิรันดร์
จากอดีต ปัจจุบัน และอนาคตกาลสืบไป
ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีปัญหาอะไรที่พระเยซูคริสต์
ไม่เข้าใจ และช่วยไม่ได้ เพราะในฐานะมนุษย์
ได้ทรงผ่านร้อน หนาว ฝน ยากจน
มั่งมี มีคนรัก คนชัง มีคนแอบแทงข้างหลัง มีคนระวังข้างหน้า มีความเหนื่อยล้า อิ่ม หิว มีทั้งซิว(สมหวัง) ทั้งชวด(ผิดหวัง) มีเจ็บปวด
และสุขสบาย ทั้งหัวเราะ ร้องไห้ ถูกทำร้ายทั้งกายและใจ ถูกใส่ความเท็จ
ถูกสำเร็จโทษอย่างอยุติธรรม ถูกทารุณกรรมอย่างไร้ความปรานี
ถูกย่ำยีอย่างไร้ศักดิ์ศรี ถูกพิพากษาคดีจนต้องถูกประหาร ถูกแขวนประจานบนไม้กางเขน
จนน้ำและเลือดกระเซนซ่านออกจากชีวิต แต่ยังทรงอุทิศตนอย่างแน่วแน่
เหตุการณ์เหล่านี้เกิดกับพระเยซูมาแล้วทั้งสิ้น ไม่ใช่เพราะพระองค์เป็นพวกขี้แพ้ แต่เป็นเพราะ
"ทรงยอม" ยอมให้เป็นไปตามพระทัยของพระเจ้า
ที่มีแผนการแห่งการไถ่บาปให้กับคุณและผม โดยทางพระเยซูคริสต์ เพราะทรงรู้ดีว่า
โดยกำลัง สติปัญญา
ความล้ำหน้าของมนุษย์นั้นไม่อาจเอาชนะความบาปผิดที่อยู่ในชีวิตของตนเองได้
และนั่นคือต้นเหตุของความทุกข์ยากลำบากที่เราต้องเผชิญอยู่เสมอ ทั้งทีเผลอ
และตั้งใจ ไม่มีใครหลีกหนีผลของมันได้ และสุดท้ายต้อง "ตาย" สมใจ
สะใจของมารร้ายแน่นอน
ถ้าพระเยซูคริสต์ไม่ช่วยชีวิตของเราไว้
หากสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับพระเยซูนั้นต้องเกิดขึ้นกับเรา ใครละจะทนได้ ? เพียงแค่ความทุกข์
ปัญหานานับปการที่ผ่านเข้ามาก็เกินพอที่จะรับมือไหวอยู่แล้ว จนบางคนถึงขั้น อยากตายไม่อยากฟื้น
หรือแม้จะอยากฟื้นก็ไม่สามารถฟื้นได้ เพราะไม่มีอำนาจทำได้อย่างพระเยซู ตรงกันข้ามกับพระเยซูผู้ทรงเลือกได้ที่ไม่ต้องทุกข์
ไม่ต้องเจ็บหรือต้องตาย แต่กลับเลือกทิ้งความสะดวกสบาย ยอมทุกข์ ยอมเจ็บ ยอมตาย
เพื่อคุณและผม คือ...
-
ขณะเมื่อเรายังขาดกำลัง
พระคริสต์ก็ได้ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อช่วยคนบาปในเวลาที่เหมาะสม
- ขณะที่เรายังเป็นคนบาปอยู่นั้น พระคริสต์ได้ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อเรา
- ขณะที่เรายังเป็นศัตรูต่อพระเจ้าเราได้กลับคืนดีกับพระองค์
โดยที่พระบุตรของพระองค์สิ้นพระชนม์
เพราะโดยพระคุณทุกสิ่งจึงเกิดขึ้นได้...
เพราะว่าถ้าคนเป็นอันมากต้องตายเพราะการละเมิดของคนๆเดียว มากยิ่งกว่านั้น พระคุณของพระเจ้าและของประทานโดยพระคุณของพระองค์ผู้เดียวนั้น คือพระเยซูคริสต์ ก็มีบริบูรณ์แก่คนเป็นอันมาก
เพราะว่าการพิพากษาที่เกิดขึ้นเนื่องจากการละเมิดเพียงครั้งเดียวนั้น ได้นำไปสู่การลงโทษ แต่ของประทานจากพระเจ้าภายหลังการละเมิดหลายครั้งนั้น นำไปสู่ความชอบธรรม
เพราะว่าถ้าโดยการละเมิดของคนนั้นคนเดียว เป็นเหตุให้ความตายครอบงำอยู่โดยคนนั้นคนเดียว มากยิ่งกว่านั้นคนทั้งหลายที่รับพระกรุณาอันไพบูลย์ และรับของประทานคือความชอบธรรมก็จะดำรงชีวิต และครอบครองโดยพระองค์ผู้เดียว คือ พระเยซูคริสต์
เพราะการละเมิดครั้งเดียวฉันใด การกระทำอันชอบธรรมครั้งเดียว ก็นำการปลดปล่อยและชีวิตมาถึงทุกคนฉันนั้น
เพราะว่าคนเป็นอันมากเป็นคนบาป เพราะคนคนเดียวที่มิได้เชื่อฟังฉันใด คนเป็นอันมากก็เป็นคนชอบธรรม เพราะพระองค์ผู้เดียวที่ได้ทรงเชื่อฟังฉันนั้น
"บาป" ได้ครอบงำ ทำให้ถึงซึ่งความตายฉันใด "พระคุณ" ก็ครอบงำด้วยความชอบธรรมให้ถึงซึ่งชีวิตนิรันดร์ โดยทางพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราฉันนั้น (โรม 5.6-21)
เราไม่สามารถทำตามที่ใจอยากได้
แต่พระเยซูคริสต์ทำสำเร็จทุกสิ่ง เป็นความจริงที่ต้องยอมรับ คุณอยากเป็นอย่างไร
ยังไม่สำคัญเท่ากับสิ่งที่พระเจ้าอยากให้คุณเป็น
และพระเยซูคริสต์ทรงยอมกระทำสิ่งนั้นเพื่อคุณแล้ว !
แล้วคุณละจะยอมรับสิ่งดีจากพระองค์หรือไม่
?
