ประเทศไทย ต้องไปต่อ โดย บัณฑิต ดาแว่น

คิดอย่างบัณฑิต  โดย บัณฑิต  ดาแว่น  

ประเทศไทย  ต้องไปต่อ
(Forward Thailand)

แม้จะผ่านพ้นปีเก่า 2011 มาถึงปีใหม่ 2012 แล้ว แต่สถานการณ์ของไทย ยังไม่ไปถึงไหน  หลายภาคส่วนยังต้องจมอยู่ปัญหากับน้ำท่วม   ผลกระทบของมหาอุทกภัยอาจทำให้คนไทยต้องเผชิญกับวิกฤติอย่างต่อเนื่องยาวนาน เพราะส่งผลต่อหลายด้าน โดยเฉพาะด้านอุตสาหกรรม และเกษตรกรรม  ซึ่งต่างเป็นหัวใจหลักของชีวิต ความเป็นอยู่พื้นฐานที่จำเป็น   หากนับรวมไปถึงผลพวงทางการเมืองที่ยังไม่แน่นอน  การแบ่งพวก แบ่งสี ยังมีอยู่ไม่เสื่อมคลาย ความคิดยังแตกต่างอย่างสุดขั้ว แนวทางการแก้ไขรัฐธรรมนูญจะเป็นอย่างไร  การหลุดพ้นจากข้อผูกมัดของบรรดาผู้ถูกตัดสิทธิ์ทางการเมืองที่กำลังจะเกิดขึ้นราวกลางปีนี้จะมีผลต่อบ้านเมืองหรือไม่ อย่างไร  ยังคงเป็นคำถามสำหรับสังคมไทยเสมอมา  แค่ปัญหาที่มองเห็นยังแก้ไขได้ยากลำบาก แล้วปัญหาที่มองไม่เห็นอีกมากละ ! จะทำอย่างไร ?

ภัยธรรมชาติก็ยังคุกคามไม่หยุด  ภัยจากมนุษย์ด้วยกันเองก็ยังน่าเป็นห่วง  เราจะทำอย่างไรดีในปีนี้ หรือปีต่อไป  แม้จะพยายามปลอบใจตนเองว่าปี พ.ศ. 2555 น่าจะเป็นเสียงหัวเราะ แต่ก็ไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่ ใช่หรือไม่ ?

“ประเทศไทย...ต้องไปต่อ”  ขอให้กำลังใจกันไว้ตรงนี้   มี 2 ทาง ที่เราต้องเลือกว่าจะไปทางไหนใน 2 PCs  ดังนี้

PC#1  Problem= ปัญหา  หากเราจมอยู่กับปัญหา และคิดว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ แก้ไขอะไรไม่ได้อีกต่อไปแล้ว  ไม่มีทางออก  เราก็มักจะบอกตัวเองว่า “หมดหวัง” และหลายครั้ง หลายคนมักจะแสดงออกมาด้วยการ Complain = บ่น ตำหนิ ต่อว่า หาเรื่องใส่กันและกัน อันจะมีแต่นำปัญหามาสู่ชีวิตมากยิ่งขึ้น

PC#2 Progress= ความก้าวหน้า  คืบหน้า ก้าวไปข้างหน้า ความเจริญ  แม้ดูเหมือนปัญหายังคงอยู่ แต่หากมองไกลออกไป มองให้สูงกว่าที่เคยเป็น ก็จะเห็นบางอย่างที่แตกต่างกว่าที่ผ่านมา  ซึ่งจะทำให้เกิด “ความหวัง” กำลังใจอย่างมหัศจรรย์  อันจะนำไปสู่การเอาชนะต่ออุปสรรค ปัญหา ด้วยสติปัญญา จนกระทั่งสามารถก้าวต่อไปอย่าง Continue= ต่อเนื่อง ทำให้ต่อเนื่อง และยังสามารถเลื่อนเวลา ต่ออายุ ต่อชีวิตไปอีกได้ไกลยิ่งขึ้น  

พระคำของพระเจ้ามีข้อคิดที่จะช่วยให้ผ่านจาก PC#1  Problem= ปัญหา  ซึ่งมักตามด้วย Complain = บ่น  ไว้ว่า...

¹¹ข้าพเจ้าไม่ได้บ่นถึงเรื่องความขัดสน  

เพราะข้าพเจ้าจะมีฐานะอย่างไรก็ตาม   ข้าพเจ้าก็เรียนรู้แล้วที่จะพอใจอยู่อย่างนั้น

¹²ข้าพเจ้ารู้จักที่จะเผชิญกับความตกต่ำ   และรู้จักที่จะเผชิญกับความอุดมสมบูรณ์  

ไม่ว่าในกรณีใดๆ   ข้าพเจ้ารู้จักเคล็ดลับที่จะเผชิญกับความอิ่มท้องและความอดอยาก  

ความสมบูรณ์พูนสุข   และความขัดสน

¹³ข้าพเจ้าผจญทุกสิ่งได้   โดยพระองค์ผู้ทรงเสริมกำลังข้าพเจ้า   (ฟิลิป์ปี 4.11-13)

สำหรับคนที่ต้องการความก้าวหน้า และนำพาชีวิตสู่ความเจริญ อย่าง PC#2 Progress= ความก้าวหน้า  ซึ่งจะนำพา Continue= ต่อเนื่อง สู่ชีวิต มีข้อคิดให้ดำเนิน ดังนี้...

¹²มิใช่ว่าข้าพเจ้าได้แล้ว   หรือสำเร็จแล้ว   แต่ข้าพเจ้ากำลังบากบั่นมุ่งไป  

เพื่อข้าพเจ้าจะได้ฉวยเอาไว้เป็นของตน   อย่างที่พระเยซูคริสต์ได้ทรงฉวยข้าพเจ้าไว้เป็นของพระองค์แล้ว

¹³ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย   ข้าพเจ้าไม่ถือว่าข้าพเจ้าได้ฉวยไว้ได้แล้ว  

แต่ข้าพเจ้าทำอย่างหนึ่ง   คือลืมสิ่งที่ผ่านพ้นมาแล้วเสีย  

และโน้มตัวออกไปหาสิ่งที่อยู่ข้างหน้า

¹⁴ข้าพเจ้ากำลังบากบั่นมุ่งไปสู่หลักชัย   เพื่อจะได้รับรางวัล   ซึ่งในพระเยซูคริสต์พระเจ้าได้ทรงเรียกจากเบื้องบน   ให้เราไปรับ

¹⁵เราซึ่งเป็นผู้ใหญ่แล้วจึงคิดอย่างนั้น   และถ้าท่านคิดอย่างอื่น   พระเจ้าก็จะทรงโปรดให้เรื่องนั้นประจักษ์แก่ท่านด้วย

¹⁶แต่เราได้แค่ไหนแล้ว   ก็ให้เราดำเนินตรงตามนั้นต่อไป   (ฟิลิป์ปี 3.12-16)

                ถึงอย่างไร “ประเทศไทย  ต้องไปต่อ”  และขอให้ชีวิตคุณและผมไปต่อเช่นกัน...

พร้อมไปด้วยกันไหมครับ ?