คิดอย่างบัณฑิต โดย ศาสนาจารย์ บัณฑิต ดาแว่น
ความอุปถัมภ์
ของข้าพเจ้ามาจากไหน ?
ความมั่นคงของชีวิต เป็นสิ่งที่ผู้คนปรารถนา แต่จะหาความมั่นคงได้จากที่ไหน
ถึงจะยั่งยืน ซึ่งต่างคนคงต่างวิธีการ
และต่างแหล่งที่มาของความมั่นคง บ้างประสบความสำเร็จ
บ้างก็ล้มเหลว
สำหรับผู้เชื่อพระเยซูคริสต์ ความมั่นคงของเราอยู่ที่ไหน ? โดยเฉพาะช่วงเวลาที่ต้องเผชิญกับความยากลำบาก
ความขัดสน ความทุกข์ หรือปัญหา
คุณมีแหล่งข้อมูล มีแหล่งแห่งขุมพลังที่เติมเต็มชีวิตได้ที่ไหน
และอย่างไร หากยังไม่สามารถค้นพบแหล่งสนับสนุนที่แท้จริงได้
นั่นหมายถึง คุณอาจจะต้องล้มลุกคลุกคลาน ทรมาน ขมขื่น ฝืนทน
อยู่วันแล้ววันเล่า ทั้งๆ
ที่มีขุมพลังแห่งการสนับสนุนอยู่แค่เอื้อม แต่ไม่สามารถเชื่อมต่อกันได้
ในสมัยโบราณกาล มีผู้ติดตามพระยาเวห์ ได้พบแหล่งแห่งความอุปถัมภ์ที่ยิ่งใหญ่นี้
พวกเขาเขียนเป็นบทเพลงนมัสการเพื่อรำลึกถึงพระคุณอันประเสริฐของพระเจ้า
ทั้งในยามกลางวันและกลางคืน คือ
ทั้งในยามที่ชีวิตสว่างไสวรุ่งโรจน์และในยามมืดมนข้นแค้น ด้วยบทเพลงที่ว่า ...
ข้าพเจ้าเงยหน้าดูภูเขา
ความอุปถัมภ์ของข้าพเจ้ามาจากไหน
ความอุปถัมภ์ของข้าพเจ้ามาจากพระเจ้า
ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก... (สดุดี 121.1-2)
ความอุปถัมภ์ของข้าพเจ้ามาจากไหน
ความอุปถัมภ์ของข้าพเจ้ามาจากพระเจ้า
ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก... (สดุดี 121.1-2)
เคล็ดลับประการสำคัญคือ "เงยหน้าขึ้น" และมองให้เห็นผู้อุปถัมภ์ที่แท้จริง ไม่ใช่แค่เห็นภูเขาที่ขวางกั้น แต่เห็น
พระเจ้าผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก
ซึ่งเป็นผู้อุปถัมภ์ค้ำชูอยู่เสมอ เพียงแต่จะเงยหน้าขึ้นและเห็นหรือไม่
หลายคน เมื่อเผชิญกับความมืดมนและทนทุกข์
มักจะจมอยู่กับปัญหาและเกิดความรู้สึกสงสารตนเอง แสดงอาการก้มหน้าอมทุกข์ ซึ่งมักจะตามมาด้วยการโอดครวญ
เรียกร้องความสนใจให้คนอื่นมาช่วย หรือ น้อยใจที่ไม่มีใครมาสนใจให้ความช่วยเหลือดั่งที่ต้องการ และยิ่งจะเพิ่มความทุกข์ทรมานหากมีการทำร้ายตนเอง
และทำร้ายคนอื่นด้วย
ในความคิดของเขารู้สึกว่านี่เป็นทางออกที่จะหาความช่วยเหลือ แต่แล้วก็ต้องผิดหวัง เพราะคนอื่นๆ
ก็อาจเผชิญกับความทุกข์และปัญหาของตนเช่นกัน ความเป็นจริงคือ
ไม่ใช่ความรับผิดชอบของใครที่จะต้องมารับผิดชอบคุณทั้งชีวิตได้ การที่เขาเคยช่วยคุณได้บ้างก็นับว่าเป็นสิ่งดี และหากเขาไม่ได้ช่วยคุณก็ไม่ถือว่าเป็นความผิดของเขา จึงต้องระวังจะไปฝากความหวังไว้กับมนุษย์ทั้งหมดไม่ได้ เพราะคุณกำลังเรียกร้องผิดที่ผิดทางแล้ว !
ต้องเงยหน้า
และเข้าหาพระเจ้าผู้เป็นผู้อุปถัมภ์ค้ำชูที่แท้จริงให้ได้
จึงจะได้การสนับสนุนและเกิดความมั่นคงที่ยั่งยืน
พระเจ้ายังมีวิธีการที่สูงส่งกว่าความคิดของคุณและผมอีกเยอะ(อสย.55.9) และสิ่งที่พระองค์ทรงเตรียมไว้นั้น
คือสิ่งที่เกินความเข้าใจ ที่ไม่อาจหาได้ในมนุษย์คนใดคนหนึ่ง (ยน.14.27,ฟป.4.7)
พระเจ้าสามารถทำอะไรได้บ้างในการอุปถัมภ์ชีวิตของเรา
จากพระธรรมสดุดี บทที่ 121 ข้อที่ 3 - 8 ได้บทเรียนดังนี้...
1.
พระองค์จะไม่ให้เท้าของท่านพลาดไป (3)
2.
พระองค์จะไม่ง่วงหรือหลับไป (3-4)
3.
พระองค์ทรงเป็นผู้อารักขา
ทรงเป็นที่กำบังชั้นดี (5)
4.
พระองค์ไม่ปล่อยให้ถูกโจมตีทั้งกลางวันและกลางคืน (6)
5.
พระเจ้าอารักขาชีวิตของท่านให้พ้นภยันตรายทั้งสิ้น (7)
6.
พระเจ้าจะทรงอารักขาการเข้าออกของท่าน (8)
7. พระเจ้าอารักขาท่านตลอดไปได้...ตั้งแต่กาลบัดนี้สืบไปเป็นนิตย์ (8)
7. พระเจ้าอารักขาท่านตลอดไปได้...ตั้งแต่กาลบัดนี้สืบไปเป็นนิตย์ (8)
เงยหน้าหาพระผู้อุปถัมภ์ในชีวิตของคุณให้เจอนะครับ
พระองค์พร้อมสนับสนุนคุณอยู่แล้ว !
(ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต)