คิดอย่างบัณฑิต
วัน - แรง - งาน
โดย บัณฑิต ดาแว่น
วันที่ 1
พฤษภาคม ที่ไรมักจะได้ยิน ได้เห็นกลุ่มผู้ใช้แรงงานออกมาเคลื่อนไหว
เพื่อเรียกร้องสิทธิและสิ่งที่ควรจะได้รับอยู่เสมอ ทำไม ต้องมีการเรียกร้องกันปีละครั้งด้วย ? และทำไม
ต้องรอให้มีการเรียกร้องเสียก่อนจึงจะมีการหาวิธีแก้ไข ?
ในด้านของผู้ใช้แรงงานก็คงมีเหตุผลว่า วันนี้เป็นวันหยุดเลยเป็นโอกาสดีที่จะรวมตัวกัน
และวันนี้สามารถเรียกร้องความสนใจจากผู้มีอำนาจได้ดีด้วย ส่วนผู้มีอำนาจที่รับผิดชอบมีเหตุผลเช่นกันว่า
ที่ผ่านมามีงาน มีปัญหามากมายอยู่แล้ว เมื่อมีคนมาเรียกร้องจึงเข้าไปดูแลเป็นธรรมดา สรุปแล้วจึงเป็นเพียงแค่การแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเท่านั้น มิน่าละ ! ต้นหอมผักชีในตลาดจึงขายดี แถมแพงเสียด้วย เออ ..
ถ้าทุกอย่างขายดี และราคาดีอย่างนี้ก็คงดี
ผู้ใช้แรงงานในการสร้างสรรค์ผลงาน
ในการผลิตสินค้า และผลิตพืชผลต่างๆ อย่างเรา ๆ ท่าน ๆ จะได้มีโอกาสดี ๆ
กับเขาบ้าง !
สุขสันต์
“วัน - แรง - งาน” นะครับ
เมื่อพูดถึงผู้ใช้แรงงานในประเทศไทยโดยเฉพาะต่างจังหวัด
น่าเป็นห่วงอยู่ไม่น้อย เพราะแหล่งงาน
แหล่งเงินที่ดีนั้นมีอยู่น้อย หลายคนมี แรง แต่ ไม่มี
งาน ที่จะทำ บางทีมี งาน
แต่ไม่มี ตลาดที่จะขาย บางทีมีตลาด แต่ไม่มี คนที่จะซื้อ เมื่อไม่มี
งาน ก็ไม่มี เงิน ไปซื้อหาปัจจัยที่จำเป็นในการดำรงชีวิต
หลายคนจึงต้องพลัดพรากจากครอบครัวไปทำงานเมืองไกล และกลายเป็นเหตุหนึ่งของปัญหาครอบครัวที่ตามมา
ได้แต่คิดฝันไปว่า เมื่อไหร่หนอ
เมืองไทยจะมีเส้นทางคมนาคมที่สะดวกและมีทางออกเพื่อจะไปติดต่อกับเมืองอื่น
และสามารถให้เมืองอื่นเข้ามาติดต่อได้สะดวกขึ้นมากกว่านี้ บ้านเราจะมีทางรถไฟเชื่อมโยงอย่างทั่วถึงหรือไม่
? เมื่อไหร่หนอ จะมีแหล่งการศึกษาที่ได้มาตรฐานทั่วถึงมากขึ้น เมื่อไหร่หนอ จะมีความสงบสุข
สามัคคี...เมื่อไหร่หนอ...
เชื่อว่าคนไทยต่างรักบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเอง
แต่บางคนไม่มีโอกาสที่ดีเท่านั้นเอง
ดังนั้นจึงขอให้ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องได้พิจารณาว่าจะทำอย่างไรที่จะนำพาบ้านเมืองของเราไปสู่การพัฒนาอย่างแท้จริง อย่าทำเพียงแค่ รักษาตำแหน่ง รักษาอำนาจ
เป็นครั้งคราวเท่านั้น
หวังว่าวันแรงงานครั้งต่อไป
จะไม่ต้องมีการเรียกร้องใด ๆ เพราะแต่ละคน
แต่ละฝ่ายต่างมีความพอใจในสิ่งที่ตนเองมีอยู่อย่างเหมาะสมแล้ว เนื่องจากมี...
วัน ที่สามารถลืมตาอ้าปากได้
มี แรง กาย แรงใจ
แรงสมองที่จะคิดสร้างสรรค์ได้
และ มี งาน
ที่ดีเพียงพอสำหรับชีวิต
