คิดอย่างบัณฑิต โดย บัณฑิต ดาแว่น
ถึงเวลาเลือกคนดี
...28-29-30... -1 -2 ... วันที่ 3 กรกฎาคม 2554 ถึงเวลาออกไปเลือกคนดี นับเป็นวันสำคัญของไทยทั้งชาติ ที่จะสามารถกำหนดอนาคต ทิศทางของประเทศ ด้วยการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ถึงเวลาที่เราจะต้องเลือกคนที่เรามั่นใจว่าเป็นคนดี เข้าไปเป็นตัวแทน เพื่อทำหน้าที่ต่างๆ ตามกฎหมายบ้านเมือง สิทธิพิเศษเช่นนี้ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของแต่ละคน ไม่มีใครบังคับขู่เข็นได้ หากเราไม่ยินยอม อย่าให้อิทธิพลใดครอบงำชีวิตเราได้ สิ่งที่เราสามารถพิสูจน์ได้อย่างชัดเจนคือ ความรู้สึกในใจของเราที่มีต่อคนนั้นที่ขันอาสาเป็นตัวแทนว่าเป็นเช่นไร เขาเป็นคนดีที่เรารอคอยอยู่หรือไม่ สังเกตได้จาก ประวัติชีวิต ผลงาน วิธีการดำเนินงาน คนรอบข้าง รวมไปทั้งบุคลิกลักษณะของเขาคนนั้น คงไม่มีใครประเสริฐเลิศเลอไปทั้งหมด แต่สิ่งสำคัญคือ เขาแสดงความจริงใจ และความสัตย์ซื่อ ความสม่ำเสมอในการ รับใช้ประชาชน โดยไม่หวังผลประโยชน์ตอบแทนอย่างแท้จริงหรือไม่ ดังคำกล่าวที่ว่า “ ความยิ่งใหญ่ของคน ไม่ได้อยู่ที่จำนวนคนที่รับใช้เขา แต่อยู่ที่จำนวนคนที่เขารับใช้ต่างหาก” อย่ามองเฉพาะช่วงเวลาของการหาเสียงเท่านั้น เพราะเราอาจไม่พบความจริงที่ซ่อนอยู่ แต่ให้สังเกตทั้งก่อนหน้าและหลังเลือกตั้งด้วยว่า เขาคนนั้นยังมีความคงเส้นคงวาดังที่พูดไว้หรือไม่ บางคนอาจจะคิดว่า “ทำไมต้องทำให้ยุ่งยากขนาดนั้นถึงเวลาเลือกใครสักคนก็ได้แล้วเพราะยังไงเสียก็ไม่มีผลอะไรต่อเราอยู่แล้ว” หากทุกคนคิดอย่างนี้บ้านเมืองคงลำบาก เพราะความจริงแล้วผลกระทบมันเกิดขึ้นกับเราแน่นอน เพียงแต่จะรู้ตัวหรือไม่เท่านั้นเอง ดังนั้นเมื่อสิทธิอันชอบธรรมนี้อยู่ในมือเราแล้วควรจะใช้มันด้วยความระมัดระวัง และใช้เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพ ประสิทธิผล และนำประโยชน์สุขมาสู่ชีวิตต่อไปดีกว่า
เราสามารถสังเกตเพื่อพิจารณาตัดสินใจว่าจะเลือกหรือไม่ จากชีวิตของเขาทั้งสิ่งที่พูดออกมาและจากผลที่เกิดขึ้น ตามหลักการแห่งพระคำของพระเจ้าที่สอนว่า...“ด้วยว่าต้นไม้ดีย่อมไม่เกิดผลเลว หรือต้นไม้เลวย่อมไม่เกิดผลดี เพราะว่าจะรู้จักต้นไม้ทุกต้นได้ก็เพราะผลของมัน ...คนดีก็ย่อมเอาของดีออกจากคลังดีแห่งใจของตน และคนชั่วก็ย่อมเอาของชั่วจากคลังชั่วแห่งใจของตน ด้วยใจเต็มด้วยอะไรปากก็พูดออกมาอย่างนั้น” (ลูกา 6.43-45)
ถึงเวลาแล้ว !! ที่เราจะใช้พลังแห่งสิทธิเสรีภาพในการเลือกใครสักคนหนึ่งที่คิดว่าเหมาะสมที่สุดในยุคสมัยนี้ เพราะแต่ละยุคสมัยนั้นเราอาจต้องการคนที่มีความสามารถแตกต่างกันก็ได้ แต่หลักสำคัญของความเป็นคนที่ยังควรจะอยู่คือ ความดี ความสัตย์ซื่อ อย่าให้คนเช่นนี้หลุดมืออกไปจากสังคมของเราเลย 
